Nevval Sevindi’nin her zaman söylediği gibi; Amacımız farkındalık oluşturmak.
“Yaptığımız her şeyi bir alışkanlık zinciri içinde yaparız . Nedenini hiç merak etmeyiz. Örneğin;” Neden kolumu kaldırabiliyorum?” demeden kaldırırız , ta ki felç oluncaya dek.Felç gelince kolumuzu kaldırmak bir önem taşır . Artık sinirleri bilmenin bir önemi kalmamışken biz onları incelemeye başlarız . Bizim için çok basit olan binlerce olaya,kavrama bu gözle bakalım . Belki felç olmadan durumu kavrarız.’’
